در اسلام  روابط انسانی و قدرت و مقدار نفوذ تأثیر در رابط انسانی و نقش محبت و احساس در این روابط بسیار بسیار دیده شده است. اما تفاوت عمده و اساسی بین این روابط احساسی و روابط احساسی که در ارتباطات و رسانه های غرب صحبت می شود وجود دارد. در واقع در نظریات مختلف ارتباطی و رسانه ای در غرب آنچه که مورد تأکید بیشتر است و عملاً اجرا میشود تعطیل کردن عقل شخص و برانگیختن احساس بصورت عمیق است. اما در اسلام برانگیختن احساس نیز بر اساس قواعد خاص و مبانی خاص است. دستور داده شده که به انسانها باید احترام گذاشت حداقل به خاطر انسان بودن، مگر انسان بودن فقط به جسم است؟بزرگترین خصیصه انسانی چیست؟ تفکر و احساس پس باید به خاطر این دو به همه انسانها احترام گذاشت. یعنی اگر قرار است مربی احساس مُرتبی را برانگیزد باید بداند و مطمئن باشد که اصل فطرت خداجوی را برانگیخته نه سطح و ظاهر مادی انسانی را، که اگر چنین کرد خواص حیوانیش را پرورش داده است،میبینیم که در نظریات دیگران تمامی سعی و تلاش در قلقلک این نوع احساس است، حتی عشق را نیز به سطحی ترین صورت بیان می کنند. در حالی که در روایت آمده است اگر از این نوع عشق به سراغ کسی آمد و آنرا پنهان کرد و در این حالت از دنیا رفت شهید است.

از امام صادق (ع) در مورد حق مسلمان بر مسلمان سؤال میشود ایشان شش حق را می شمارد اولین آنها اینکه هرچه برای خود می- پسندی برای دیگران بپسند آیا هیچ انسانی می پسندد که او را در هاله ای از احساس منع کنند و به هر جهت که می خواهند، بکشند و اگر مسلمانی حتی با هدف خیر چنین کاری با دیگر مسلمانان کند ،آیا حقوقی از حقوق آنان را ضایع نکرده است. شاید امیرالمومنین (ع) نیز عطای خلافت را به لقایش بخشید زیرا که حتی در این شرایط نیز حاضر نشد دست به سیاست تسخیر و تحمیق مردم بزند تا او را تأیید کنند. در حالیکه میدانیم اگر می خواست می توانست. رسانه دینی اگر قائل به پیروی از چنین بزرگانی است ،باید با شعار شعور به سراغ مخاطب بیاید و البته از شعور و شعارش نیز نباید به نفع بی شعوری استفاده کرد.

طباطبایی

رسانه،تحمیق یا تنویر
پرسش تلخ
[عناوین آرشیوشده]